De koffie van tegenwoordig heeft een perfecte crema, een heerlijke body en een krachtig aroma. Hij wordt gemaakt van de meest exclusieve uitheemse bonensoorten en wordt gedronken in de daarvoor bestemde kopjes met de juiste afmeting. We malen, blenden en branden wat af tegenwoordig. We zijn inmiddels bekend met begrippen als Lungo’s en Grand Cru’s. En we drinken cappuccino, latte machiato en chococcino’s alsof het de gewoonste zaak van de wereld is.

Na het kassucces van de Senseo, het apparaat van Douwe Egberts en Philips, was het de beurt aan de prachtige machines van Nespresso, al dan niet geholpen door de immense aantrekkingskracht van George Clooney. Het begrip pad en capsule werden onlosmakelijk aan koffie verbonden.

En er komen steeds meer nieuwe spelers op de markt. Zo is er de speelse en fraaie Dolce Gusto van Krupps en Nescafé (zo’n 139 euro). Princess heeft een voordelig apparaat (actieprijs rond 89 euro) waarin je ‘gewone’ pads kunt gebruiken en Senseo heeft inmiddels een nieuw ontwerp voor cappuccino en espresso voor zo’n 179 euro. Nieuwste binnenkomer? De prachtige Xsmall van Saeco (tussen de 349 en 399 euro). Met in ieder geval een prettige afmeting.

Het is reuze lekker allemaal en staat o zo fraai in die nieuwe keuken, maar goedkoop is het natuurlijk geenszins. En dan laten we de aankoopprijs maar even buiten beschouwing.

Ben je een beetje koffiefan (zeg: een kopje of tien op zaterdag- en zondagmorgen) en doe je graag nog een espressootje met vrienden, buren en familie, kan deze nieuwe koffiecultuur een dure aangelegenheid worden. Een kokertje met tien Nespressocapsules kost toch al gauw 3.30 euro. De Nescaféverpakking van 16 capsules voor de Dolce Gusto-machine is al niet veel goedkoper met een prijs van 4.69 euro. En dat is dan nog zonder verzendkosten.

Maar hoe mooi ook ons Siemens designed by Porsche-apparaat pronkt op het aanrecht naast de eveneens zo mooi ontworpen citruspers en blender, deze inmiddels ‘doodgewone’ koffie smaakt met de komst van al die dure kopjes nergens meer naar.