Onno van Zanten, topbarista en voormalig Latte Art-kampioen, reisde recent langs de oostkust van Australië. Alhoewel het vakantie voor hem was kon hij het als koffieprofessional niet laten de koffiecultuur te proeven. Van deze inspirerende koffiereis door Australië heeft hij voor MissetHoreca.nl een verslag gemaakt.

Van 11 maart tot en met 11 april 2010 ben ik met mijn vriendin in een camper langs de mooie oostkust van Australië gereden. Van Brisbane naar Melbourne. Al had ik vakantie, ik kon het toch niet laten zoveel mogelijk van de koffiecultuur aldaar op te snuiven. En een koffiecultuur hebben ze daar zeker.

Voordat ik ging had ik natuurlijk al het een en ander opgezocht over de koffiemarkt in Australië. Van een collega baristi wist ik dat wat ik ging aantreffen fantastisch moest zijn. Ik heb veel mooie dingen gezien en geproefd. Australië heeft een totaal andere koffiebeleving dan wij hier in Nederland kennen. Wij Nederlanders kunnen ons niet voorstellen zonder koffie de deur uit te gaan. In Australië doen ze niet anders. Op iedere hoek van de straat zit een espressobarretje waar meer dan goede koffie wordt geschonken.

Ik had het idee dat de koffie daar donkerder gebrand wordt. Na het proeven van verschillende espresso’s en een bezoek aan een kleine branderij, wist ik het zeker. Het donker branden van de koffie heeft als resultaat dat de koffie stevig en krachtig smaakt. In een cappuccino of Latte proefde ik verschillende keren een mooie karamelsmaak.

Er wordt vaak gewerkt met 18 gram per dubbele espresso. Iets wat wij in Nederland in de reguliere horeca niet gewend zijn. Zelf werken wij bij Più di Caffè ook altijd met 18 gram per dubbele espresso. Dit heeft als resultaat dat de uiteindelijke espresso veel voller smaakt. Ik was dus helemaal tevreden.

Tussen de grote steden viel het mij op dat het niveau van de koffie die we dronken net zo goed was als in de stad. Er waren natuurlijk niet veel trendy espressobarretjes, maar de koffie was wel overal gewoon goed. Iedereen weet in Australië wat een tamper is, kent een Latte Art en zelfs werden er vaak verschillende zetmethodes aangeboden.

In Melbourne werd ik razend enthousiast. Na een middagje shoppen liepen we een groot warenhuis uit en in de portiek van dat warenhuis was een super trendy espressobar gevestigd; SensoryLab. Na anderhalf uur moest mijn vriendin mij uit de zaak sleuren. Wat een gave zaak! Er stond een La Marzocco met drie peddel groepen, een Slayer (één van de meest besproken espressomachines) een Cold drip installatie waar menig laboratorium jaloers op zou zijn en verschillende syphonstations.
Daar hebben we gevraagd naar een aantal andere mooie koffieadresjes, we kregen er vijf. Stuk voor stuk geweldige zaken.

De mooiste was St. Aliwaar in een kleine fabriekshal een down to earth caffè gevestigd is. Het mooie van deze zaak is dat je je koffie drinkt terwijl drie meter verderop de koffie voor volgende week gebrand wordt. Super vers dus! Daar moet perfect mee om gegaan worden. En dat werd er. Iedere zetmethode had zijn eigen barista. Iedere barista was goed in alles, maar blonk in één zetmethode uit.

In de vele mooie espressobars waar ik geweest ben draaide het echt om de kwaliteit van de koffie. Niet om de omzetsnelheid of het rendement, maar echt om de koffie. En dat is zoals ik denk dat het zou moeten. Wij Nederlanders kunnen nog heel veel leren! Ik ben met heel veel inspiratie terug gekomen en kan niet wachten de nieuwe ideeën om te zetten met Più di Caffè en BaristaSupport. Wat ik daar heb gezien heeft me meer van koffie doen houden. Het is een ontzettend mooi product!

Onno van Zanten

bron: Missethoreca.nl
foto’s: Onno van Zanten