Dennis schreef:[..] nu nog uitleggen wat je proeft...dat is het moeilijke deel van de proeverij.
Hierbij een poging. Ik kan redelijk goed uitleggen hoe een wijn smaakt, op koffiegebied ken ik de juiste termen nog niet. Wat ik meestal in koffie proef zijn vijf hoofdsmaken die ik als volgt zou willen omschrijven, dan moeten de echte barista's daar maar de juiste termen aan koppelen:
- Grondige/modderige smaak. Ik geloof dat de correcte term hiervoor 'rins' is. Hierin zitten ook de bitters en een deel van de zuren. Het gaat om de smaak die je meestal het langs proeft en met name achter op je verhemelte en op de zijkant van je tong blijft plakken. In het beste geval is het mineralig van smaak, in het slechtste geval (koffieautomaat koffie) een vieze zure modderdrap. Ik geval van goede koffiebonen uit Oost Afrika vind ik hierin meestal dat typische mineralige/gronderige wat ik qua smaak altijd erg lekker vind.
- Chocolade. Sommige koffie's ruiken en smaken soms heel erg als een (bittere) chocolade. Meestal proef je dat in de afdronk van de koffie en minder in de nasmaak.
- Romig/vanilla. Bijna als een boter van vroege lentemelk, heel zacht, streelt je verhemelte met name. Ik heb het idee dat met name in de crema deze kwaliteiten terug te vinden zijn, want bij andere zetmethoden heb ik nog nooit het romige ervaren, wel de vanilla geroken. Ook deze zit vaak in de smaak van de afdronk en minder in de nasmaak.
- Bloemig/lavendel. Dit is de tegenhanger van de grondige smaak. Je ruikt het met name, in de afdronk is het het sterkst, maar je blijft het ook proeven in de nasmaak. Ook zuurtjes horen hierbij, maar dan wel de zuurtjes zoals in ouderwetse snoepjes, als versterking van zoet. Om het met wijn te vergelijken: de bloemigheid en frisse zuurtjes zoals in een Sancerre.
- Peperig. Sommige koffie's (Santos uit Brazilie? Ik weet niet of Santos een boonaanduiding is of een melangeaanduiding, maar ik heb in verschillende winkels wel Santos gekocht) hebben een uitgesproken pittig pepertje, net als met Thai's eten. Blijft vaak ook hangen in de nasmaak, maar valt met name in de afdronk op.
In een boon of een melange proef ik vaak een aantal van deze smaken in combinatie. Niet perse allemaal natuurlijk.
Als ik naar de Beautiful People koffie kijk en dan met name de twee laatste koppen (het is op nu), gezet op 95 graden, met een kleinere dosering en vrij fijn gemalen, dan haal ik er met name de volgende smaken uit: Grondig en Romig.
Het Romige aspect is met name het boterige, de zachtheid. Niet heel erg uitgesproken, maar het is wat met het proeven vooral opvalt. De grondigheid zit minder in het 'modderachtige', maar meer in de vrij zware zuren, zonder dat het bitter is. In de nasmaak van de koffie voeren de zuren de boventoon en extreem lang in mijn geval (echt minuten lang). In de combinatie mis ik eigenlijk een derde smaak (zoals chocolade of bloemigheid) om het geheel wat meer diepte te geven, ik vind persoonlijk het geheel vrij vlak en ik ben, persoonlijk, geen fan van de hoge zuurgraad. Met hogere temperaturen haal je die wel weg, maar dan is de nasmaak ook weg.
Er waren gisteren vrienden te eten en we hadden het over deze koffie. 1 persoon vond het juist uitgesproken lekkere koffie en hij heeft thuis ook een goede machine staan.
Verder heb ik vanochtend nog een cappuccino gemaakt met deze koffie en wederom vind ik het als basis van een cappuccino echt een hele lekkere koffie. De zuren werken daar kennelijk in het voordeel.
Beter dan dit kan ik het niet beschrijven.
. Kwam niet goed tot zijn recht.